Geloof niets en ontdek zelf

Intelligent

Mijn eerste dag in mijn eerste echte baan kan ik me nog goed herinneren. Ik kreeg autosleutels en een telefoon in mijn handen gedrukt, vanaf dat moment was ik een personeelsmanager. ‘Wat doet een personeelsmanager hier eigenlijk?’ vroeg ik aan de directeur. ‘Geen idee’ zei hij ‘ga het maar uitzoeken.’ Ik liep zijn kantoor uit op zoek naar mijn werkplek. Nog voor ik die bereikte kreeg ik een stapel dossiers in mijn handen. ‘Dit zijn de dossiers van medewerkers die ziek zijn. Jij moet dit oplossen. Oh ja, de dossiers zijn niet compleet.’ Ik vond mijn bureau en ging zitten. ‘Hier zijn twee ontslagzaken, die moet jij nu doen.’ zei een andere collega. 

Ik kan er goed tegen, het zelf moeten uitzoeken: al in het eerste systeem waar ik bij hoorde, werd een beroep op mijn zelfstandigheid gedaan.

Op dat moment besloot ik: elk probleem is oplosbaar. Als het probleem nog niet opgelost is, dan moet ik gewoon nog even verder zoeken. 

Het wetenschappelijke bewijs hiervoor kan ik niet leveren, ik ben er ook niet zo in geïnteresseerd. Het besluit dat alles oplosbaar is heeft namelijk onnoemelijk veel beweging gebracht, bij mij en bij de organisaties, teams en mensen met wie ik werk.

Korte video’s

Systemische reflecties op de actualiteit.